Even voorstellen...

Hallo en welkom op mijn blog. Ik ben Issam. Ik ben 13 jaar oud en zit op het Cosmicus Montessori Lyceum. Ik doe een opdracht voor het vak Wereldburgerschap. Ik heb het over een paar van de kernwaarde van UNESCO. VEEL LEESPLEZIER!!!

Behulpzaamheid

Behulpzaamheid is heel belangrijk. We moeten elkaar altijd helpen. Ongeacht de situatie.
Ik ben erg behulpzaam. Ik help vaak mijn vrienden en ouders. Ik help niet alleen hun. Ook andere mensen. Bijvoorbeeld als ik in de tram zit en ik zie een oudere, laat ik ze altijd zitten. Of vaak help ik mijn ouders met opruimen, schoonmaken en oppassen etc.
Of toen we met de klas naar London gingen. Ik ging met Moussa, Youssef en Souffian naar de Pizzahut. We gingen naar een plaats. We zagen een oude man die geen plek had. Dus stonden we op en zeiden dat hij mocht zitten. Dat is behulpzaamheid. Het helpen van mensen, maakt niet uit hoe hij of zij eruit ziet.

Zelfvertrouwen

Al bij het maken van de afspraak valt op hoe schuchter en verlegen Paul overkomt. Niet wat past bij een man van 35. Tijdens het eerste gesprek verstopt hij zich bijna in zijn stoel. Zijn ogen zijn vaak neergeslagen en ik moet moeite doen om hem te verstaan. Zacht en binnensmonds mompelt hij zijn, vaak korte,  antwoord op mijn vragen. Hij vertel dat hij op zijn werk ook zo is. Hij voelt zich snel gekwetst door zijn collega’s. Die passeren hem links en rechts, terwijl ze soms zijn ideeën afwijzen en er soms zelf mee aan de haal gaan. Hij durft dit ook niet aan te pakken. Vroeger op school ging het al niet anders. Daar waar hij het op intelligentie kon winnen had hij zelfvertrouwen, maar tegen het verbale geweld van zijn medeleerlingen kon hij gewoon niet op. Hij koos ook altijd een individuele sport zonder fysiek contact. Ook daarin ging hij de confrontatie uit de weg.
Zijn fysieke gestel is niet echt krachtig te noemen; zijn kleding hangt om zijn afhangende schouders. Op de vraag wat zijn plek is in zijn ouderlijk huis heeft hij geen duidelijk antwoord. Hij had een eigen kamer, maar daar was het wel mee gezegd. Zijn dominante ouders zeiden hem altijd wanneer hij wat moest doen en zijn twee oudere zussen waren net zo erg. Dus deed hij als jongste van het stel wat hem gezegd werd. Want ja, wat moest hij anders? Hier zo over pratend geeft hij aan dat zijn vrouw wel erg veel op zijn moeder lijkt. En laat die hem nu naar deze afspraak hebben gestuurd.

Dit is een voorbeeld van iemand die geen zelfvertrouwen heeft. Het hebben van zelfvertrouwen is heel belangrijk voor een kind, maar ook voor een volwassene om op een goede manier te functioneren op werk, school etc. Zelfvertrouwen is een belangrijke waarde in het leven.

Wat is respect voor mij?

Nou, voor mij is respect dat je iemand accepteert zoals hij/zij is. Iedereen is gelijk en niemand hoger of lager.       Maar je moet natuurlijk ook respect hebben voor jezelf. Dit is ook heel belangrijk. Respect hebben voor iemand is niet zomaar iets. Je moet het ook echt tonen, dat je respect voor die persoon hebt. Dan hebben zij (vaak) ook respect voor jou. Als je bijvoorbeeld naar tegen iemand gaat doen, hebben ze dus absoluut geen respect voor je.
Je moet sowieso respect hebben voor ouderen. Het zijn niet zomaar mensen. Ze zijn ouder en wijzer (niet altijd). Bijvoorbeeld je ouders. Voor hun moet je gewoon het grootste respect tonen. Zonder hun was jij er niet geweest. Dus respecteer ze dan ook.

Respect

Het is dus heel makkelijk om geen respect te hebben en heel moeilijk om het te geven. De belangrijkste reden dat we zo’n moeite hebben met respect is dat we de tijd niet meer nemen om de mens achter het te imago zien. We kijken namelijk alleen nog naar de buitenkant van onze medemens, zowel in de vorm van zijn kleding, fysieke uiterlijk als zichtbare gedrag. Als we dit imago hebben goedgekeurd, dan zijn we bereid respect te gaan geven. Maar zelfs dan hebben we moeite respect te verlenen. Kijk maar naar werknemers onderling, die een collega die hard zijn best doet omdat hij zijn werk leuk vindt, zonder problemen uitschelden als een streber. Waarna ze het schelden afdoen als een grapje als de beledigde collega voor zichzelf opkomt. Daarnaast krijgen we nog maar zelden een voorbeeld van respect geven. Iedereen vindt namelijk dat ze eerste respect moeten krijgen, voordat ze het willen geven. Dit is erg jammer omdat jonge kinderen juist het goede voorbeeld moeten krijgen.

Toch kennen we een aantal simpele gezegden die ons duidelijk maken wat respect geven nu eigenlijk inhoudt:

“Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.”

“Behandel anderen, zoals u behandeld wilt worden!”

“Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen.”

“Zie uw medemens niet als middel, maar als doel.”

“Gedraag u zo, zoals u zou willen dat iedereen zich gedraagt.”

"Heb uw naaste lief gelijk uzelf!"

Dank je wel voor het lezen!

Dit was mijn opdracht. Ik hoop dat jullie er iets van hebben opgestoken. 

En dat jullie hebben geleerd dat respect krijgen even belangrijk is als respect geven in deze samenleving waarin we samen leven met verschillende mensen met verschillende achtergronden en dat je iedereen in zijn of haar eigen waarde moet laten.

BEDANKT VOOR HET LEZEN!!!