Al bij het maken van de afspraak valt op hoe schuchter en verlegen Paul overkomt. Niet wat past bij een man van 35. Tijdens het eerste gesprek verstopt hij zich bijna in zijn stoel. Zijn ogen zijn vaak neergeslagen en ik moet moeite doen om hem te verstaan. Zacht en binnensmonds mompelt hij zijn, vaak korte, antwoord op mijn vragen. Hij vertel dat hij op zijn werk ook zo is. Hij voelt zich snel gekwetst door zijn collega’s. Die passeren hem links en rechts, terwijl ze soms zijn ideeën afwijzen en er soms zelf mee aan de haal gaan. Hij durft dit ook niet aan te pakken. Vroeger op school ging het al niet anders. Daar waar hij het op intelligentie kon winnen had hij zelfvertrouwen, maar tegen het verbale geweld van zijn medeleerlingen kon hij gewoon niet op. Hij koos ook altijd een individuele sport zonder fysiek contact. Ook daarin ging hij de confrontatie uit de weg.
Zijn fysieke gestel is niet echt krachtig te noemen; zijn kleding hangt om zijn afhangende schouders. Op de vraag wat zijn plek is in zijn ouderlijk huis heeft hij geen duidelijk antwoord. Hij had een eigen kamer, maar daar was het wel mee gezegd. Zijn dominante ouders zeiden hem altijd wanneer hij wat moest doen en zijn twee oudere zussen waren net zo erg. Dus deed hij als jongste van het stel wat hem gezegd werd. Want ja, wat moest hij anders? Hier zo over pratend geeft hij aan dat zijn vrouw wel erg veel op zijn moeder lijkt. En laat die hem nu naar deze afspraak hebben gestuurd.
Dit is een voorbeeld van iemand die geen zelfvertrouwen heeft. Het hebben van zelfvertrouwen is heel belangrijk voor een kind, maar ook voor een volwassene om op een goede manier te functioneren op werk, school etc. Zelfvertrouwen is een belangrijke waarde in het leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten